คนที่อยู่รอบๆตัวเรามักจะมีอิทธิพลหรือมีความสัมพันธ์กับเราไม่ทางใดก็ทางหนึ่งอยู่เสมอนะครับ ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม หลายครั้งที่เราได้รับน้ำใจอันแสนดีจากคนรอบกายโดยที่เราก็อาจจะไม่คาดคิดมาก่อนนะครับ
ปลายปี 53 ตอนที่ผมไปปวดท้องเนื่องจากก้อนซีสต์ในท้องติดเชื้ออยู่ที่ลำปางต้องเข้าโรงพยาบาลเถินกลางดึก และย้ายไปที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดลำปาง ก็ได้น้องสาวน้ำใจงามกับสามีของเธอครับ เข้ามาช่วยเหลือ ขับรถออกจากบ้านตอนใกล้เที่ยงคืนแล้ว มาหาผมที่นอนอย่างอนาถาคนเดียวอยู่ที่โรงพยาบาลท่ามกลางคนป่วยเต็มห้องฉุกเฉิน และมีแพทย์เวรอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น (เท่าที่เห็น) ผมอยู่ห่างจากญาติคนอื่นๆหลายร้อยกิโล ซึ่งตอนนั้นคงจะไม่สามารถโทรเรียกให้ใครมาดูแลได้ หรือถ้าจะมาได้ก็คงใช้เวลาอีกอย่างน้อยหนึ่งวันเต็มๆ ล่ะครับ ตอนที่เธอมาถึงโรงพยาบาลผมดีใจมาก ตอนนั้นยังไม่ได้เจอหมอเลยด้วยซ้ำ เพราะคนไข้เยอะมาก นอกจากจะมีคนที่รอก่อนหน้าผมแล้วก็ยังมีคนที่ทยอยมากันอีกเพียบ ทั้งมาแบบซึมๆ และแบบโอดโอย สารพัดเลยครับ
ผมไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดลำปาง และย้ายเข้ากรุงเทพในตอนสายๆ ของวันรุ่งขึ้น โดยมีสามีของเธอขับรถมาส่ง เธอและลูกชายก็นั่งเป็นเพื่อนมาด้วย นับว่าเป็นประสบการณ์ที่ทั้งลำบาก และเจ็บปวดมาก (จากอาการป่วย) แต่ก็ได้เจอกับความสวยงามของคนที่รู้จักและสนิทสนมได้เพียงไม่นานเลยครับ
อยากจะถ่ายทอดความดีนี้ให้คงอยู่ต่อๆไปถึงทุกๆคนครับ สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น