วันพุธที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555

ไปหาหมอทำอุลตร้าซาวนด์ช่องท้องมาวันนี้

สวัสดีครับ วันนี้จะเล่าเรื่องไปทำอุลตราซาวนด์ที่ศิริราชตามแพทย์นัดมาครับ จะว่าไปโรงพยาบาลอยู่ไกลจากบ้านที่รังสิตมากครับ อยู่คนละมุมของกรุงเทพฯเลย ต้องขึ้นทางด่วนตรงบางพูน ปทุมธานี แล้วก็ไปต่ออีกหนึ่งด่าน ลงที่ยมราชครับ โชคดีที่วันนี้รถไม่ติดเท่าไร ผมออกจากบ้านหกโมงครึ่ง ไปถึงโรงพยาบาลแปดโมงนิดๆ หาที่จอดรถยากมากครับ ที่จอดรถข้างโรงพยาบาลใกล้วัดที่ติดแม่น้ำเจ้าพระยาก็รถเยอะเหมือนกัน ผมวนหาที่จอดอยู่นาน สุดท้ายก็ได้ที่จอดริมแม่น้ำ พนักงานตรงที่จอดรถบอกว่า "น้าเข้าไปจอดข้างในเลยครับ ออกกี่โมงครับ" โห...เรียกน้าเลยนะครับ ทั้งๆที่ตัวแกเองก็ไม่ได้วัยรุ่นสักเท่าไรเลย ดูหน้าแล้วก็คงอายุไม่ห่างกันเท่าไร... ฮ่าๆ

ไปทำอุลตราซาวนด์ช่องท้อง (Abdomen, whole) เพื่อดูสภาพภายในช่องท้องหลังจากที่ผ่าตัดต่อมหมวกไตขวาและไตซ้ายไปเมื่อเดือนมกรากับเมษาปีที่แล้ว ว่ายังปกติดีอยู่หรือเปล่าครับ ใช้เวลาตรวจจริงๆ แค่ประมาณ 15 นาทีเอง ค่าใช้จ่าย 1,800 บาทครับ วันนี้ได้คิวเช้าก็เลยไม่ต้องรอนาน หมอใช้เจลเย็นๆ บีบจากขวดใส่หน้าท้องแล้วก็เอาเครื่องมือหัวมนๆ แบนๆ กดลากไปมาทั่วทั้งหน้าท้องแล้วก็ด้านข้างครับ ซึ่งหมอก็จะเห็นภาพ (ภายในช่องท้อง ตับไตใส้พุง) จากจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้า พอเสร็จหมอบอกว่าไม่พบก้อนเนื้ออะไร .. โล่งเลยครับ สบายใจขึ้นมาเลยว่าเราคงยังสบายดีไปได้อีกระยะหนึ่ง แต่ก็ยังมีซีสต์อยู่หลายก้อนเหมือนเดิมครับ เจ้าพวกซีสต์พวกนี้คงต้องอยู่กับมันไปอีกนาน เพราะมันคงไม่หายไปเฉยๆหรอกครับ จะตัดทิ้งหมอก็บอกว่ามันเยอะเกินไป เลาะออกหมดคงไม่ไหว เพราะคงใช้เวลานานมากๆ คราวที่แล้วตอนผ่าตัดต่อมหมวกไตหมอก็ตัดออกให้เฉพาะที่ลูกโตๆก่อนครับ ที่เหลือก็เก็บเอาไว้ดูเล่นก่อน.. ฮ่าๆ ถ้าจำเป็นก็ค่อยไปทำอะไรกับมันครับ

วันอังคารหน้าที่ 17 ก็จะไปพบหมอเจ้าของไข้ครับ หลังจากดูผลอุลตราซาวนด์แล้วคุณหมอคงจะอธิบายเพิ่มเติมและนัดมาตรวจอีกที

สำหรับช่วงที่ผ่านมาก็มีกังวลกับเรื่องที่เหลือไตแค่ข้างเดียว กลัวครับ ว่ามันจะเสียหายอะไรอีกหรือเปล่า ไม่อยากต้องไปฟอกไตครับ เท่าที่เคยรับรู้มามันลำบากน่าดู แต่สำหรับเรื่องการทำงานของไตแล้ว หมอบอกว่าไตข้างเดียวก็สามารถทำงานได้อย่างดีและเพียงพอต่อร่างกาย ไม่มีปัญหาอะไรเลย ตอนนี้ก็พยายามจะทำให้ดีที่สุดเพื่อให้มันคงอยู่กับเรานานๆครับ พี่น้องหลายๆ คนก็บอกว่าจะยกไตให้หนึ่งข้างถ้าจำเป็น ก็ต้องขอบคุณมาก แต่หวังว่าคงไม่ต้องถึงขนาดนั้นครับ.. โอย น่าหวาดเสียว

แล้วคุยกันใหม่ครับ สำหรับใครที่อยากคุยด้วยในบล็อกนี้ต้องสมัครสมาชิกนะครับ มันเป็นระบบของ blogspot ครับ ผมไม่ได้ตั้งขึ้นมาเอง แค่ให้ชื่อกับอีเมลครับ แล้วก็จะสามารถเขียนอะไรก็ได้ ตามสบายนะครับ

บายครับ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น