วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2555

วันนี้ไปพบหมอศัลย์ทางเดินปัสสาวะตามนัดมาครับ

สวัสดีครับ วันนี้ไปพบแพทย์ตามนัดมาครับ หมอนัดคราวนี้เป็นการนัดหลังจากครั้งที่แล้ว 6 เดือนครับ ซึ่งคราวต่อไปก็เป็นการนัด 6 เดือนถัดไป เป็นการติดตามผลหลังผ่าตัดเอาต่อมหมวกไตขวาและไตซ้ายออกครับ สิ่งที่ตรวจมีสองอย่างคือเอ็กซ์เรย์ทรวงอกและทำอุลตราซาวนด์ช่องท้องทั้งหมด เรียกว่าตรวจดูอวัยวะภายในช่องท้องทั้งหมดเลยทีเดียว ไล่ตั้งแต่ตับ ตับอ่อน ไต ต่อมหมวกไต ม้าม ไปจนถึงต่อมลูกหมากเลยทีเดียวครับ ผลก็ปกติดี จะมีก็แค่เจ้าก้อนซีสต์ที่ยังเกาะกันเป็นกลุ่มๆอยู่ที่ตับอ่อนแล้วก็ไปขวางทางเดินของของเหลวซึ่งก็คงรวมถึงอินซูลินด้วย ก็เลยทำให้ยังต้องเป็นเบาหวานกันต่อไป ส่วนอีกที่ก็ที่ไตขวาครับ ยังคงอยู่กันอย่างพร้อมหน้าเหมือนเดิม แต่ยังไงก็ตาม คุณหมอก็บอกว่าไตยังปกตีดีอยู่ และนอกนั้นก็ยังโอเคอยู่ แล้วก็นัดมาอีกที 6 เดือนข้างหน้า จบ...

สำหรับตอนนี้สิ่งที่ต้องทำกันต่อไปก็คือออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และควบคุมอาหารครับ คงต้องลดอาหารพวกแป้ง น้ำตาล และรายการต่อไปก็คือพวกเนื้อแดง เบคอน ใส้กรอกต่างๆ โอย... แล้วจะกินอะไรล่ะครับ สงสัยต้องหันมาชอบกินปลาซะแล้ว

สำหรับใครที่ยังไม่เป็นโรค VHL นั้นก็ถือว่าโชคดีไปครับ แต่ก็ยังมีโอกาสที่ลูกหลานในรุ่นต่อๆ ไปจะเป็นได้นะครับ จากการวิจัยของฝรั่งเค้าบอกว่าโอกาสที่เด็กเกิดใหม่จะเป็นโรคนี้มีอยู่สองทาง หนึ่งคือได้รับถ่ายทอดทางพันธุกรรมมาจากพ่อหรือแม่ที่เป็นโรคนี้ หรือสองเกิดจากการผ่าเหล่า (mutation) ของยีนตอนที่ร่างกายเรากำลังสร้างตัวหรือตอนเกิดนั่นเองครับ แต่ไม่ต้องกลัวมากเกินไปครับ เด็กที่จะเป็นโรคนี้ที่เกิดจากการผ่าเหล่าของยีนโดยที่พ่อแม่ไม่ได้เป็นมาก่อนนั้นมีโอกาสเพียง 1 คน จากเด็กที่เกิดทั้งหมด 4,400,000 คน หรือหนึ่งในสี่ล้านสี่แสนคนครับ ดังนั้นคงสบายใจได้นิดหน่อยนะครับ

ถึงอย่างไรผมว่าเราอย่าไปเสียเวลากับเรื่องที่ทำให้กลุ้มใจพวกนี้เลย พระท่านก็บอกแล้วว่าให้ปล่อยวางความกังวลใจทั้งหลายจากสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว อย่าไปยึดติดครับ จะเป็นทุกข์ใจเปล่าๆ ส่วนตัวผมเองก็เชื่อว่าถึงเวลาที่เราต้องแน่วแน่กับสิ่งที่เราจะทำแล้ว มุ่งไปให้สำเร็จ หรือมีความสุขกับสิ่งที่มีที่เป็นอยู่ดีกว่า อย่าไปเสียเวลากับเรื่องกวนใจเลย ไม่มีประโยชน์อะไรครับ

แล้วพบกันใหม่คราวหน้าครับ วันนี้ที่เอามาเล่าเพราะจะได้เป็นข้อมูลให้กับคนที่สนใจ หรือคนที่เป็นโรคนี้อยู่ เพื่อจะได้ทราบครับว่าคุณหมอเค้าจะทำอะไรต่อไปบ้าง เพื่อจะได้คลายกังวลลงไปบ้างเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับมันครับ สวัสดีครับ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น