นั่งให้สบาย และสนุกกับการเดินทางนะครับ...

สวัสดีครับ

Photograph by Norbert Rosing

ไม่ได้เจอกันนานเลย ช่วงที่ผ่านามาผมต้องเดินทางไปทำงานในหลายๆที่ในต่างประเทศครับ ก็เลยไม่มีโอกาสมาเขียนบล็อกเหมือนเดิม วันนี้มีโอกาสได้กลับมาอยู่บ้านตามปกติ แต่ก็เป็นช่วงสั้นๆครับ วันอังคารหน้าบ่ายๆ ผมก็ต้องไปพม่าอีก ไปประชุมครับ นี่เพิ่งกลับมาจากจาการ์ต้า อินโดนีเซียเองครับ ไม่ว่ายังไงก็จะพยายามเข้ามาทักทายกันให้ได้บ่อยที่สุดล่ะครับ เพราะถึงยังไงผมก็ยังอยากจะเอาความรู้ต่างๆที่เกี่ยวกับโรคนี้มาเล่าให้ฟังกันอย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะกับพี่ๆน้องๆของผมที่เป็นโรคนี้กันเป็นว่าเล่น

เมื่อวานลองเข้าเว็บของ VHLFA ก็พบว่ามีวิดิโอคลิปเกี่ยวกับโรคนี้อยู่เยอะเหมือนกัน เอาไว้คราวหน้าจะแปลมาให้อ่านกันบ้างนะครับ

ช่วงนี้เดินทางบ่อยทำให้นึกถึงประโยคที่นักบินมักจะพูดกับผู้โดยสารเวลานั่งอยู่บนเครื่องบินครับ คือหลังจากแนะนำเรื่องข้อมูลการเดินทาง เช่นจะไปที่ไหนถึงเมื่อไร และคำแนะนำเกี่ยวกับความปลอดภัยเสร็จแล้ว เค้าจะบอกให้ผู้โดย "นั่งลง เอนหลังให้สบายและเพลิดเพลินไปกับการเดินทาง" ผมชอบประโยคนี้ครับ ฟังแล้วรู้สึกว่า อืม ใช่แล้ว เราควรจะมีความสำราญไปกับการเดินทางสินะ... ไม่ควรกังวลเรื่องอะไรแล้ว...

ในชีวิตจริงของเราก็คงคล้ายๆกับการเดินทางเหมือนกันนะครับ เราคงมีเป้าหมายกันทุกคน ต่างกันที่ของใครยาก ง่าย สูง ต่ำ หรือใกล้ ไกลเพียงไร แต่สุดท้ายที่ต้องทำก็คือเราต้องเดินทางครับ เราต้องผ่านเรื่องราวต่างๆ เราต้องลงมือทำอะไรต่างๆ ทั้งอย่างที่อยากทำ และอาจจะไม่ค่อยอยากทำเท่าไร แต่ไม่ว่าจะอย่างไร คงต้องทำด้วยความเพลิดเพลินครับ สนุกกับการกระทำ ดีกว่าที่จะมุ่งไปให้ถึงจุดหมายอย่างเดียว เครียดเปล่าๆครับ แล้วเวลาของชีวิตก็จะหมดไปอย่างรวดเร็วโดยที่เราไม่ได้สนุกกับ "ระหว่างทาง" เลยนะครับ

แล้วพบกันใหม่ครับ พรุ่งนี้จะพาลูกๆ ไปงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิต์ครับ แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังครับผม สวัสดีครับ