สวัสดีครับ
บ่ายแก่ๆวันอาทิตย์ ช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มต้นของฤดูฝน อากาศกำลังดีนะครับ ตอนนี้ที่บ้านแดดไม่ค่อยมี ท้องฟ้ามีเมฆดำๆ เต็มไปหมดและลมก็พัดมาตลอด กำลังเย็นสบายเลยครับ วันนี้จะเขียนเรื่องที่ไปกรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซียให้อ่านกันครับ เพิ่งกลับมาถึงเมื่อวานเย็นครับ ไปทำงานครับ พอเสร็จงานก็กลับเลย ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนหรอกครับ อยู่แต่ในเมืองหลวงของอินโดฯ
สภาพทั่วไปของเมืองก็คล้ายๆ กรุงเทพบ้านเราครับ รถเยอะและในชั่วโมงเร่งด่วนก็ติดหนึบเหมือนกัน แต่โชคดีที่ไปพักในโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆที่ทำงานครับ ก็เลยไม่ต้องนั่งรถนานเกินไป นั่งแท็กซี่ก็แค่ประมาณ 10 นาทีก็ถึงครับ นั่งแท็กซี่มิเตอร์ครับ ค่ารถเริ่มต้นอยู่ที่ 6000 รูเปีย เป็นเงินบาทก็ประมาณ 20 บาทครับ ปกติระยะทางใกล้ๆ อย่างตอนที่ผมไปก็จ่ายประมาณ 15,000 รูเปีย ก็ประมาณใกล้ๆ 50 บาทครับ ส่วนใหญ่แท็กซี่ที่พบโดยมากก็จะเป็น โตโยต้า วีออสครับ สีฟ้าๆเหมือนที่เห็นในรูปข้างบนนี้แหละครับ ไม่เหมือนบ้านเราที่ใช้โตโยตา อัลติส ลิโม เป็นส่วนใหญ่
และด้วยสภาพการจราจรที่ติดหนักหนาสาหัสคล้ายๆบ้านเรา ที่นี่ก็เลยมีอาชีพเบาๆเกิดขึ้นอย่างหนึ่งนั่นก็คือจราจรสมัครเล่นครับ ที่บอกว่าเบาๆก็เพราะว่าคนที่มาทำก็ทำเพียงบางช่วงเวลาเท่านั้นและอาจจะทำแบบว่าอยากทำก็ทำ พอแล้วก็หยุดครับ จราจรที่ว่านี้ก็คือชาวบ้านธรรมดาทั่วไปนี่แหละครับ จากที่เห็นผมรู้สึกว่าใครอยากทำก็ทำได้ แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าต้องผ่านการฝึกฝนอะไรหรือเปล่านะครับ เพราะการแต่งกายก็ธรรมดาเหมือนคนที่ต้องใช้ถนนทั่วไปนี่แหละครับ แต่เท่าที่เห็นส่วนใหญ่แล้วเป็นผู้ชายหนุ่มๆครับ มักจะยืนอยู่ริมๆถนนตรงที่เป็นทางที่มีรถจะเลี้ยวออกถนนใหญ่ หรือตามที่กลับรถครับ เค้าก็จะไปยืนโบกรถให้หลบไป เพื่อให้รถที่จะขับออกถนนใหญ่ ออกมาได้ เหมือนจราจรบ้านเราเปี๊ยบเลยครับ แล้วรถที่จะเลี้ยว พอเลี้ยวออกมาได้ก็อาจจะให้ค่าสินน้ำใจเล็กๆ น้อย เช่น 500 รูเปีย (2บาท) หรือมากกว่านั้น แล้วแต่อารมณ์ครับ ผมเห็นหลายๆคนก็ไม่เห็นให้เลย ที่จริงก็น่าจะให้สักนิดก็ยังดีนะครับ แต่ก็บางทีก็ว่าไม่ได้เหมือนกัน เพราะว่าถ้ารถทุกคันมัวแต่ให้เงิน รถที่ตามมาก็จะติดกันยาวเหยียดอีก เพราะต้องชะลอรถครับ เสียเวลาแย่เลย
ยังมีเรื่องราวอะไรที่น่าสนใจอีกหลายเรื่องครับ เอาไว้คราวหน้าผมจะเอามาเล่าให้ฟังอีกนะครับ สำหรับวันนี้ลาก่อนครับ Until next time, สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น