ศิลปะ

สวัสดีเช้าวันเสาร์ที่แสนดีขอรับ อากาศยามเช้าก็ยังสดใสเหมือนเดิมนะครับ ผมว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของวันเลยทีเดียว อากาศเย็นๆ ไม่มีเสียงรบกวนใดๆ นอกจากเสียงนก และเสียงใบไม้แห้งที่ปลิวไปตามลมที่พัดมา ได้กาแฟร้อนๆสักถ้วย ก็ทำให้นั่งคิดอะไรเพลินๆ ไปพักหนึ่งเลยเชียวครับ ผมมักจะใช้เวลายามเช้าอย่างนี้นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศ และดูว่าวันนี้จะทำอะไรบ้าง ในขณะที่หลายๆคนก็กำลังนอนอย่างมีความสุขเช่นกัน

พ่อเคยบอกว่าการใช้ชีวิตเป็นศิลปะ เราต้องปรับตัวให้เป็น อะไรประมาณนี้ ผมจำไม่ค่อยได้แล้วครับว่าพ่อพูดต่อว่าอย่างไรบ้าง แต่ผมก็เห็นด้วยกับพ่อครับว่าชีวิตมันเป็นศิลปะ ที่จริงเราออกแบบได้ว่าเราอยากให้ชีวิตมันเป็นอย่างไร เราออกแบบแล้วเราก็ทำตามแบบไปเรื่อยๆ ถ้าทำได้อย่างนี้่ชีวิตมันก็คงไม่ยาก แต่ส่วนใหญ่มันยากก็เพราะเราไม่รู้ว่าจะออกแบบยังไงนี่แหละครับ แน่นอนครับ ถูกต้องเลย ก็บางคนก็คงจะบอกว่าแค่จะเอาตัวรอดแค่ให้พอมีพอกินก็ยังยากเลย แล้วจะให้เลือกเอาอย่างโน้นอย่างนี้ได้ยังไง? ก็จริงนะครับ แต่ว่าถ้าเราออกแบบได้ (ซึ่งมันทำได้แน่ๆ) แล้วก็ค่อยๆ ทำ ทำแบบจุดต่อจุด คือทำไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อนแต่มีสมาธิกับสิ่งที่ำกำลังทำอยู่ และไม่ข้ามขั้นสุดท้ายก็คงจะได้ภาพที่สวยงามออกมาแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงก็คงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ

ภาพนี้ผมวาดตอนที่ไปทำงานที่ประเทศเวียดนามครับวาดเมื่อตอนปี 49 คิดถึงลูกครับ ก็เลยวาดการ์ตูนเล่นๆ ครอบครัวเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอสำหรับชีวิตเราครับ สวัสดีครับ