สวัสดีครับ อยากเล่าเรื่องดื่มชาต่ออีกสักหน่อยนะครับ คือนึกขึ้นได้ว่าเมื่อประมาณห้าปีมาแล้วผมได้มีโอกาสไปเมืองจีน บริษัทจัดให้พนักงานไปเที่ยวพักผ่อนประจำปีกันพอดีครับ พอดีปีนั้นไปเมืองจีนกัน ก็เลยได้ไปเห็นกำแพงเมืองจีนพร้อมกับบ้านเมืองและผู้คนเยอะแยะ ยังจำได้เลยครับว่าครั้งหนึ่งต้องขึ้นรถไฟไปยังที่ท่องเที่ยวที่หนึ่ง ได้เห็นครอบครัวคนจีนที่นั่งไปในตู้นอนเดียวกับผม เห็นครอบครัวนี้แล้วผมทึ่งจริงๆ ครับ เพราะทุกคนมีตาที่เหมือนเอาดินสอมาลากเส้นขีดเฉียงๆชี้ขึ้นไปทางหางตาเท่านั้นเองครับ ผมทึ่งมากที่เห็นตาของพวกพี่น้องของเราเหล่านั้นมีตาที่เหมือนกับที่เคยเห็นในการ์ตูนมากๆ แต่นี่มันเป็นของจริงครับ...
วันหนึ่งได้ไปที่ไร่ชา บรรยากาศดีมากครับ ไร่ชาและโรงงานอยู่ติดกับภูเขา อากาศช่วงนั้นก็เย็นมากด้วย ทำให้บรรยากาศการชิมชาเป็นไปอย่างเยี่ยมยอดไปเลย เจ้าหน้าที่สาวน้อยจัดแจงเอาแก้วชามาวางเรียงไว้ตรงหน้าแขกผู้มาชมไร่ชา แล้วก็เริ่มบรรยายถึงสรรพคุณของการดื่มชา และเรื่องราวอะไรต่างๆ อีกมากมาย พอทุกคนเริ่มจะเคลิ้มๆ และเริ่มจะหนาวๆ เพราะอากาศเย็นแล้ว เธอก็เริ่มกระบวนการรินชาที่อร่อยที่สุดในโลกให้กับแขกทุกคน ... อร่อยที่สุดในโลกครับ เพราะอะไรหรือครับ ก็เพราะว่าหลังจากที่เราเริ่มจะเคลิบเคลิ้มไปกับสรรพคุณของชาแล้ว เราก็คาดหวังว่าจะได้ลิ้มลองรสชาที่มาจากแหล่งปลูกที่ดีที่สุด เท่านั้นยังไม่พอยังมีการเก็บเกี่ยวและกระบวนการชงที่ใช้ผู้เยี่ยมยุทธอีกด้วย... โอย. ได้ฟังเท่านี้ก็อยากดื่มสุดๆ แล้ว แล้วนี่อากาศยิ่งเป็นใจอีกด้วย เริ่มจะหนาวแล้วนี่ครับ ได้ชาอุ่นๆ สักถ้วยนี่... สวรรค์รำไรเลยครับ...เอ้าดื่ม...
หลังจากทุกคนได้ลิ้มลองชาร้อนๆ ที่สุดพิเศษแล้ว คราวนี้ก็ถึงกระบวนการขายของครับ เจ้าหน้าที่ ขาย ขาย แล้วก็ขาย ซึ่งทุกคนก็ซื้อ ซื้อ แล้วก็ซื้อครับ
แปลกมากนะครับ ตอนดื่มชาที่โน่นรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าแห่งภูผา มันอิ่มเอิบ ยิ่งใหญ่และ... บรรยายไม่ถูก แต่พอเอามาชงเองดื่มที่บ้าน... อ้าว มันก็งั้นๆ เอง ทำไม่เป็นอย่างตอนที่ชิมอยู่ที่ไร่ชาก็ไม่รู้นะครับ หรือว่าจะถูกมนต์สะกด (ร่ายมนต์เป็นภาษาจีน เลยไม่รู้ตัว ฮ่าๆ)... สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น