ภาพจาก news.discovery.com
สวัสดีครับ
เช้าวันเสาร์กับบรรยากาศสบายๆอีกแล้ว ช่วงนี้หน้าฝนครับ อากาศกำลังดี เย็นชุ่มฉ่ำเวลามีฝนตก ยิ่งเวลามีลมพัดมาด้วยแล้วละก็... เป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยนะครับ
เมื่อวานนี้ที่ทำงานผมมีงานเลี้ยงส่งพนักงานเกษียณคนหนึ่งครับ พี่คนที่เกษียณท่านเป็นคนดีที่ทุ่มเทให้กับงานมาก เป็นคนที่ทำงานตรงไปตรงมา ก็เลยมีคนรักมาก มีเพื่อนๆ พนักงานมาร่วมงานกันเป็นจำนวนมากครับ เห็นท่านก็มีความสุขดีที่ได้ทุ่มเทมานานจนถึงวันนี้ วันที่ถึงเวลาเกษียณแล้ว ก็เป็นแบบอย่างที่ดีครับ สำหรับคนทำงานที่จริงจังและจริงใจ แล้วก็ทำให้นึกถึงตัวเองขึ้นมาเหมือนกัน นึกถึงตรงที่ว่าวันเวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็วครับ เพียงไม่นานหลังจากเรียนจบก็พบว่าตัวเองทำงานมาได้เกือบยี่สิบปีเข้าไปแล้ว และเหลือเวลาอีกไม่นานก็คงจะต้องเกษียณเหมือนกัน จะว่าไปชีวิตมันก็ดูสั้นๆนะครับ ไม่ยาวอย่างที่เคยคิด โดยเฉพาะตอนที่ยังเด็กๆ หรือวัยรุ่น ตอนนั้นนี่ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเราจะแก่ และนึกไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าถ้าเราแก่แล้วมันจะเป็นยังไงนะ...
ชีวิตมันสั้นครับ แต่ก็ยาวเพียงพอสำหรับที่จะให้เราทำอะไรๆ อีกหลายๆ อย่างนะครับ
เอาวิชาการนิดนึงละกันครับ เค้าบอกว่าด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า ไม่ว่าจะเป็นในทางการแพทย์ วงการอาหารและยา และอื่นๆ ได้ทำให้คนที่เป็นโรค VHL นี้มีอายุขัยโดยเฉลี่ยยาวขึ้นอีกประมาณ 17 ปีครับ อันนี้คงเทียบกับเมื่อก่อน หรือในศตวรรษก่อนหน้านี้นะครับ ซึ่งก็เป็นข่าวดีและทำให้เรามีความหวังมากขึ้นไปเรื่อยๆที่จะได้หายขาดจากโรคนี้กันเสียที เหมือนกับป่วยแล้วไปซื้อยากินแล้วก็หายอะไรประมาณนั้น.. คงไม่หวังมากเกินไปใช่ไหมครับ ฮ่าๆ
ผมว่าสำหรับเรื่องของการรักษาโรคนี้นั้น ถึงแม้ว่าปัจจุบันจะยังไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่การมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขก็เป็นเรื่องที่ทำได้แน่ๆ ครับ โดยเฉพาะถ้าเรามีความสงบภายในใจแล้วละก็ ผมว่าเรื่องความเจ็บป่วยทางกายก็เป็นเรื่องเล็กๆ นะครับ ผมมั่นใจว่า ธรรมะ คำสอนต่างๆ และความศรัทธาในศาสนาของท่านที่นับถือไม่ว่าจะเป็นศาสนาอะไรก็ตาม จะช่วยทำให้ทุกท่านมีความสุขและความสงบในใจได้อย่างแน่นอน และนั่นก็คือความสุขที่แท้จริงครับ
ขอให้สนุกกับวันนี้กันทุกคนนะครับ สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น